دنیای این روزای من

آهنگ دنیای این روزای من از داریوش اقبالی

عصر ما عصر فریبه عصر اسمای غریبه

عصر پژمردن گلدون چترای سیاه تو بارون

شهر ما سرش شلوغه وعده هاش همه دروغه

آسموناش پر دوده قلب عاشقاش كبوده

كاش تو قحطی شقایق بشینیم توی یه قایق

بزنیم دلو به دریا من و تو تنهای تنها

خونه هامون پر نرده پشت هر پنجره پرده

قفسا پر پرنده لبای بدون خنده

چشما خونه ی سؤاله مهربون شدن محاله

نه برای عشق میلی نه كسی به فكر لیلی

كاش تو قحطی شقایق بشینیم توی یه قایق

بزنیم دلو به دریا من و تو تنهای تنها

اون قده میریم كه ساحل از من و تو بشه غافل

قایقو با هم میرونیم اونجا تا ابد میمونیم

جایی كه نه آسمونش نه صدای مردمونش

نه غمش نه جنب و جوشش نه گلای گل فروشش

مث اینجا آهنی نیست مث اینجا آهنی نیست

پس ببین یادت بمونه كسی یم اینو ندونه

زنده بودیم اگه فردا وعده ی ما لب دریا

زنده بودیم اگه فردا وعده ی ما لب دریا

مث اینجا آهنی نیست مث اینجا آهنی نیست

پس ببین یادت بمونه كسی یم اینو ندونه

زنده بودیم اگه فردا وعده ی ما لب دریا

زنده بودیم اگه فردا وعده ی ما لب دریادنیای این روزای من، هم قد تن پوشم شده
اینقدر دورم از تو که، دنیا فراموشم شده
دنیای این روزای من، درگیر تنهایی شده
تنها مدارا می کنیم، دنیا عجب جایی شده
هرشب تو رویای خودم، آغوشتو تن می کنم
آینده ی این خونه رو، با شمع روشن می کنم
هرشب تو رویای خودم، آغوشتو تن می کنم،
آینده ی این خونه رو، با شمع روشن می کنم
در حسرت فردای تو، تقویمم و پر می کنم
هر روز این تنهایی رو فردا تصور می کنم
هم سنگ این روزای من، حتی شبم تاریک نیست
اینجا به جز دوری تو، چیزی به من نزدیک نیست

آهنگ پیشنهادی آهنگیفای